Meten van spierproblemen

Als een paard spierproblemen heeft kan de trainer meestal wel vertellen dat het paard stijf is na het werk? Dat het de dag na de wedstrijd niet goed eet. Soms horen we het verhaal dat het paard bloed in de urine heft na het werken of dat het paard na het werk de box niet meer uit kan;

Er zijn echter een aantal zaken die gemeten kunnen worden om objectief te meten of een paard spierproblemen heeft of niet.

1. PGE2
   Een chemische mediator die vrijkomt bij de acute ontstekingsreactie na een letsel.

2. Hydroxyproline
   Het enige aminozuur dat bij de afbraak van collageen niet kan worden geresynthetiseerd. Wanneer je van een sportpaard het hydroxyproline-profiel weet, waarbij de normale bloedwaarde ergens tussen 2.4 – 14 mmol/ltr. ligt, kun je na een training bepalen of er een volwaardige training kan worden uitgevoerd  < 25% boven de normale waarde, er een hersteltraining moet worden uitgevoerd  > 25% boven de normale waarde of  er een aanvullend onderzoek is gewenst   > 50% boven de normale waarde.
   Bij een spierruptuur is er slechts sprake van een lichte verhoging van hydroxyproline. Bij dit spierletsel geven twee andere parameters meer informatie.

3. CK (Creatinekinase) en CPK (Creatinephosphokinase). Deze enzymen bezitten een functie in de spiercontractie. De basiswaarde ligt tussen 50-60 mmol/ltr. Na een wedstrijd of zware training zien we dat de CK en CPK-waardes binnen 24 uur behoorlijk kunnen oplopen. Na 48 uur zijn ze echter weer tot hun normale niveau gedaald. Willen we een eventuele spierscheuring aantonen, dan dienen we derhalve pas na 48 uur een bloedtest af te nemen. Gedurende de eerste 48 uur na het ontstaan van een spierscheuring kan deze waarde bij sportpaarden oplopen tot 800-1500 mmol/ltr.

4. Vitamine E en Selenium. Deze twee meetbare stofjes zijn een goede parameter om de eventuele oorzaak van spierproblemen aan te geven. Als deze beide te lmaag stan dan hebben we te doen met een Vitamine E en selenium geïnduceerde spierproblematiek. Paarden moeten altijd aan de bovengrens staan van de Vitamine E en selinium concentratie